do przędzenia

См. также в других словарях:

• przędny — «o włóknie: nadający się do przędzenia, łatwy do przędzenia» Zdolność przędna surowca. Konopie przędne. ∆ zool. Gruczoły przędne «u wielu zwierząt narządy wydzielające lepką substancję, zastygającą w nić, która służy do budowy osłon dla jaj lub… …   Słownik języka polskiego

• czesanka — ż III, CMs. czesankance; lm D. czesankanek 1. włók. «taśma złożona z długich włókien wełnianych, uzyskiwana podczas przędzenia wełny na maszynie wyczesującej krótkie włókna» 2. włók. «wysokogatunkowa tkanina wełniana z przędzy czesankowej,… …   Słownik języka polskiego

• dokręt — m IV, D. u, Ms. dokrętęcie; lm M. y włók. «końcowe skręcenie przędzy (zwłaszcza cienkiej lub przeznaczonej na osnowę) podczas przędzenia na przędzarkach wózkowych» …   Słownik języka polskiego

• doprząść — dk XI, doprząśćprzędę, doprząśćprzędziesz, doprząśćprzędź a. doprząśćprządź, doprząśćprządł, doprząśćprzędła, doprząśćprzędli, doprząśćprzędziony, doprząśćprządłszy «dokończyć przędzenia, uprząść dodatkowo» Doprząść kilka motków lnu, wełny …   Słownik języka polskiego

• gręplować — ndk IV, gręplowaćluję, gręplowaćlujesz, gręplowaćluj, gręplowaćował, gręplowaćowany włók. «rozplątywać i czyścić włókna bawełniane, wełniane, lniane itp., przygotowując je do przędzenia; zgrzeblić» Wełna gręplowana. Gręplować bawełnę, len.… …   Słownik języka polskiego

• karbonizacja — ż I, DCMs. karbonizacjacji; blm 1. chem. «niecałkowite spalanie się substancji organicznej wskutek niedostatecznego dopływu tlenu; zwęglanie» 2. druk. «drukowanie specjalną farbą dużych płaszczyzn na odwrotnej stronie formularza, zastępujące… …   Słownik języka polskiego

• kądziel — ż V, DCMs. i; lm M. e, D. i 1. «pęk lnu, konopi albo wełny przygotowanej do przędzenia, umocowany na przęślicy lub kołowrotku» Prząść kądziel. Siedzieć przy kądzieli. 2. przestarz. «linia żeńska» ◊ Krewny po kądzieli «krewny ze strony matki» 3.… …   Słownik języka polskiego

• kołowrotek — m III, D. kołowrotektka, N. kołowrotektkiem; lm M. kołowrotektki 1. zdr. od kołowrót a) w zn. 1: Kołowrotek studni. przen. Kołowrotek myśli. b) w zn. 2: Przejść przez kołowrotek. 2. «najprostszy mechaniczny warsztat przędzalniczy, zwykle o… …   Słownik języka polskiego

• niedoprzęd — m IV, D. u, Ms. niedoprzędędzie; lm M. y włók. «półprodukt przędzy w postaci wąskiej i lekko skręconej tasiemki włókien, otrzymywany w procesie przędzenia wstępnego» …   Słownik języka polskiego

• przędza — ż II, DCMs. przędzadzy; lm D. przędz włók. «nitka skręcona z włókien naturalnych lub sztucznych otrzymywana w wyniku przędzenia; służy do wyrobu tkanin, nici, sznurów; przędziwo» Przędza lniana, bawełniana, wełniana, nylonowa, stylonowa. Przędza… …   Słownik języka polskiego

• przędzalnictwo — n III, Ms. przędzalnictwowie, blm «technika i technologia przędzenia; dział włókiennictwa obejmujący przerób włókna na przędzę» Przędzalnictwo bawełniane, wełniane, jedwabne. Przędzalnictwo lnu, konopi, juty …   Słownik języka polskiego